Uszkodzenie nerwu promieniowego
Nerw promieniowy związany jest z korzeniami C5-C8 stanowiąc przedłużenie pęczka tylnego splotu ramiennego będąc zarazem jego najgrubszym nerwem.
Zakres unerwienia
- mięsień trójgłowy
- mięsień łokciowy
- mięsień ramienno-promieniowy
- mięsień prostownik promieniowy nadgarstka długi i krótki
- mięsień odwracacz przedramienia
- mięsień prostownik palców
- mięsień prostownik palca małego
- mięsień prostownik łokciowy nadgarstka
- mięsień odwodziciel długi kciuka
- mięsień prostownik kciuka długi i krótki
- mięsień prostownik wskaziciela
Przyczyny uszkodzenia nerwu promieniowego
Najczęstszą a zarazem odwracalną przyczyną porażenia nerwu promieniowego jest tzw. „ zespół sobotniej nocy”. Ponadto należy wymienić:
- obrażenia dołu pachowego
- złamania głowy kości promieniowej
- złamania kości przedramienia
- złamania trzonu kości ramiennej
- przyczyny jatrogenne
Objawy występujące w przypadku uszkodzenia nerwu promieniowego
Objawy porażenia nerwu są ściśle związane z poziomem uszkodzenia. Do najczęstszych zaliczamy zniesienie ruchu wyprostu przedramienia, nadgarstka i palców co skutkuje powstaniem obrazu „ręki opadającej” lub „ręki wiszącej”. Ponadto dochodzi do braku możliwości odwracania wyprostowanego przedramienia oraz kciuka, osłabienia uścisku ręki, a także zniesienia odruchu z mięśnia trójgłowego oraz ramienno-promieniowego. W późniejszym okresie bądź w przypadku uszkodzenia dołu pachowego porażeniu ulega także mięsień trójgłowy ramienia. Warto pamiętać także o zaburzeniach czucia, które rozprzestrzenia się na całej powierzchni promieniowo – grzbietowej ręki oraz palców I-III.
Jak rozpoznać uszkodzenie nerwu promieniowego?
W tym celu należy wykonać podstawowe badanie neurologiczne oceniające funkcje mięsni unerwianych przez nerw pośrodkowy. Ponadto dla potwierdzenia diagnozy kieruje się pacjenta na badanie elektromiograficzne wykazujące nieprawidłowości typowe dla takiego uszkodzenia.
Leczenie oraz proces usprawniajacy
Nadrzędnym celem jest przywrócenie utraconych funkcji oraz dążenie do odzyskania pełnej sprawności pacjenta. W przypadku poważniejszych uszkodzeń wykonuje się zabiegi chirurgiczne mające na celu odbarczenie uszkodzonego nerwu bądź tez jego zszycie w momencie gdy doszło do całkowitego przerwania ciągłości nerwu.