Zespół cieśni nadgarstka

Schorzenie to w sposób bezpośredni związane jest z uszkodzeniem nerwu pośrodkowego. Poprzez struktury w obrębie stawu nadgarstkowego tj. troczek zginaczy bądź też zmiany zwyrodnieniowe kości nadgarstka dochodzi do wzmożonego ucisku na nerw pośrodkowy. 

Kilka słów o anatomii

Przyczyna choroby w tym przypadku jest ściśle związana z anatomią. Kanał nadgarstka utworzony jest przez kości nadgarstka oraz troczek zginaczy. W środku przebiega nie tylko nerw pośrodkowy ale także pochewka maziowa promieniowa dla mięśnia zginacza nadgarstka promieniowego, przyśrodkowa dla mięśnia zginacza kciuka długiego, łokciowa dla 8 ścięgien mięśni zginaczy palców powierzchownych i głębokich.
Ucisk będący bezpośrednią przyczyną choroby w tym także uszkodzenia nerwu pośrodkowego może być wywołany poprzez:

1. Długoletnią pracę manualną:
   • pisanie na klawiaturze komputera
   • gra na fortepianie
   • praca w kasie supermarketu
   • praca mechanika
2. Powtarzające się urazy i przeciążenia:
   • zmiany zwyrodnieniowe
   • złamanie kości nadgarstka lub nasady dalszej kości promieniowej
   • zmiany zapalne w obrębie pochewek ścięgien wchodzących w skład kanału nadgarstka

Przebieg choroby

Pierwszym objawem w większości przypadków sa dolegliwości bólowe oraz parestezje  w obrębie palców unerwianych przez nerw pośrodkowy.(I-III). Bardzo często objawy te mają nagły początek i występują nocą. Dodatkowo obserwuje się obrzęki, zaburzenia czucia oraz okresowe osłabienie siły mięśniowej ze szczególnym uwzględnieniem chwytu szczypcowego. Wraz z pogłębianiem się dolegliwości może pojawić się objaw Reynauda będący skutkiem zaburzeń naczynioruchowych.  Dochodzi do stopniowej utraty funkcji ręki uwarunkowanej m.in. poprzez postępujący zanik  mięsni kłębu kciuka

Diagnoza oraz postępowanie

Obecność wyżej wspomnianych objawów daje podstawy do przeprowadzenia badania klinicznego. W tym celu wykorzystuje się m.in. test Phalena oraz test Tinnela, a także zwraca się uwagę na objawy ruchowe oraz autonomiczne. W celu potwierdzenia diagnozy zaleca się wykonanie badania EMG. 
W przypadku gdy objawy ograniczaj się do okresowego drętwienia i mrowienia palców szczególnie po wysiłku stosuje się leczenie zachowawcze w postaci różnego rodzaju ortez, leków przeciwbólowych i oczywiście dostosowanej indywidualnie rehabilitacji. W tym celu zaleca się wykonywanie ćwiczeń wyciągowych, bazujących na ruchach zgięciowych nadgarstka, ćwiczeń eliminujących powstały obrzęk oraz tych, które w znaczny sposób poprawią funkcje manualne ręki. Jako terapię uzupełniająca zaleca się wprowadzenie zabiegów fizykoterapeutycznych w tym m.in. : . 

• jonoforeza sterydowa
• galwanizacja
• prądy diadynamiczne( DF, CP, LP )
• kąpiele elektryczno-wodne , jednokomorowe
• ultradźwieki wzdłuż nerwu pośrodkowego
• krioterapia
• elektrostymulacja punktowa trójkątna obejmująca mięśnie niedowładne
• masaż wirowy
• okłady borowinowe
• rękawiczka parafinowa

Leczenie operacyjne  stosuje się  w przypadku gdy leczenie zachowawcze nie przyniosło oczekiwanych rezultatów, objawy drętwienia i mrowienia utrzymują się stale bądź  pacjent zgłosił się do lekarza zbyt późno i doszło już do zaniku mięśni kłębu .W takim przypadku leczenie polega na chirurgicznym odbarczeniu kanału nadgarstka poprzez przecięcie więzadła poprzecznego nadgarstka. Po wykonaniu zabiegu ćwiczenia stosowane w przypadku leczenia zachowawczego również są wymagane. 

Tagi