Złamanie obojczyka
Najczęstszą przyczyną jest upadek na wyprostowaną rękę bądź tez bark.
W jakiej części obojczyka najczęściej dochodzi do złamania?
Przerwanie ciągłości obojczyka w większości przypadków ma miejsce w środkowej bądź obwodowej części. Znacznie rzadsze są złamania w okolicy barkowego lub mostkowego końca obojczyka.
Złamanie obojczyka bardzo często wiąże się z przemieszczenie odłamów kostnych. Wśród nich najczęściej występującym jest przemieszczenie w którym:
- Odłam przyśrodkowy - poprzez mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy zostaje pociągnięty ku górze.
- Odłam obwodowy - poprzez ciężar kończyny zostaje pociągnięty w dół.
Objawy:
- dolegliwości bólowe
- obrzęk w miejscu złamania
- zaburzona ruchomość kończyny górnej
- widoczne przemieszczenie fragmentów kostnych
- po ustąpieniu obrzęku wyczuwalna linia złamania
- w przypadku uszkodzonej tętnicy możliwy krwotok
- uczucie tarcia pomiędzy fragmentami kostnymi
- mdłości
- zawroty głowy
Rozpoznanie oraz leczenie
W przypadku złamania obojczyka najczęściej nie ma problemów z wizualnym rozpoznanie uszkodzenia ponieważ w miejscu jego anatomicznego przebiegu pojawia się krwiak oraz wystający fragment kostny w przypadku przemieszczenia odłamów. Podstawowym badanie diagnozującym jest zdjęcie RTG. Dodatkowo należy przeprowadzić diagnostykę pod kątem uszkodzenia naczyń krwionośnych bądź też nerwów.
Leczenie ściśle uzależnione jest od rodzaju złamania:
- z przemieszczeniem odłamów kostnych
- bez przemieszczenia odłamów kostnych
- złamania przez stawowe
W każdym przypadku w pierwszej kolejności należy unieruchomić kończynę górna w stawie barkowym aby nie dopuścić do przemieszczenia się odłamów kostnych. Dodatkowo stabilizacja tego odcinka powinna uśmierzyć dolegliwości bólowe. W zależności od dostępnych środków należy zaopatrzyć chorego w opatrunek Desaulta bądź temblak.
Jeśli nie ma potrzeby operacyjnego zespalania odłamów kostnych po nastawieniu przemieszczonych fragmentów obojczyka unieruchamia się kończynę górną.
Po około 3 – 4 tygodniach wprowadza się ćwiczenia przywracające funkcję kończyny a także te mające na celu odbudowę utraconej masy mięśniowej. Dodatkowo stosuje się terapię manualną, fizykoterapię w tym pole magnetyczne oraz krioterapię, masaż, kinesiotaping. Przez cały okres leczenia należy bezwzględnie wykonywać ćwiczenia przeciwzakrzepowe.
Złamania obojczyka wymagają leczenia operacyjnego gdy:
- złamania z przemieszczenie dotyczą młodych, aktywnych fizycznie osób
- brak cech prawidłowego zrostu
- występują powikłania mięśniowo – nerwowe
- doszło do złamania otwartego
Możliwe powikłania
- zmniejszenie ruchomosci
- dolegliwości bólowe
- asymetria obręczy barkowej
- uszkodzenia splotu barkowego
- uszkodzenia tętnicy podoojczykowej