Uszkodzenie mięśnia dwugłowego
Do urazu dochodzi na skutek nagłego wzrostu napięcia mięśniowego przy ustawieniu kończyny górnej w zgięciu łokciowym. Dodatkowym aspektem powodującym uraz jest znaczne obciążenie przez co szczególnie narażone są osoby pracujące fizycznie. Należy pamiętać, że powtarzające się mikrourazy, zmiany zwyrodnieniowe o charakterze zapalnym zlokalizowane w rowku kości ramiennej także mogą doprowadzić do uszkodzenia mięśnia.
Podział uszkodzeń
- Uszkodzenie głowy długiej – konsekwencją jest upośledzenie funkcji mięśnia.
- Oderwanie głowy krótkiej od wyrostka kruczego łopatki.
- Uszkodzenie brzuśców mięśniowych.
- Oderwanie przyczepu obwodowego mięśnia od guzowatości kości promieniowej – konsekwencją jest całkowita utrata funkcji mięśnia.
Objawy
- dolegliwości bólowe
- upośledzenie ruchomości – osłabienie odwodzenia ramienia a także zgięcia stawu łokciowego
- obecność miękkiego, przesuwalnego guza mięśniowego wyczuwalnego w obwodowej części ramienia jako konsekwencja przerwania ścięgna głowy długiej
- tkliwość w okolicy barku i lub stawu łokciowego
- w przypadku uszkodzenia brzuśców mięśniowych należy wykonać badanie USG
Postępowanie
Przerwanie ścięgna głowy długiej jest względnym wskazaniem do podjęcia leczenia operacyjnego. Po pierwsze ze względów funkcjonalnych gdy do urazu dochodzi u młodych ludzi, sportowców czy też osób aktywnych zawodowo. Po drugie względy kosmetyczne. U osób starszych preferowane jest leczenie zachowawcze polegające na podwieszeniu ręki na temblaku oraz suplementacji leków przeciwbólowych. Konsekwencją może być lekkie osłabienie siły mięśniowej oraz wyraźnie zniekształcony obrys stawu.
Bezwzględnym wskazaniem do leczenia chirurgicznego jest oderwanie dalszego przyczepu mięśnia od guzowatości kości promieniowej.
Bezwzględnie ważne jest prowadzenie rehabilitacji celem przywrócenia prawidłowej funkcji mięśnia a tym samem właściwej ruchomości stawu ramiennego.