Zwichnięcie stawu mostkowo-obojczykowego

Do zwichnięcia dochodzi w wyniku bezpośredniego uszkodzenia barku jako konsekwencja urazu sportowego bądź komunikacyjnego. Zdecydowanie częściej dotyczy osób młodych. W większości przypadków powstaje przemieszczenie w kierunku przednio górnym mostkowego końca obojczyka. Przemieszczenia w kierunku tylnym sa zdecydowanie rzadsze.

Podział zwichnięć:

• Przednio-górne

• Przednio-dolne

• Tylne (powstają tylko w przypadku mechanizmu bezpośredniego)

Objawy:

1. Poza klasycznymi dolegliwościami tj. ból, obrzęk czy ograniczenie ruchomości mamy do czynienia z charakterystycznym przemieszczeniem się końca obojczyka o którym mowa powyżej.
2. Charakterystycznym objawem jest pojawienie się silnych dolegliwości bólowych, występujących także w trakcie wykonywania ruchów kończyną górną.
3. Deformacja okolicy stawu mostkowo-obojczykowego której towarzyszy:
   • Uniesienie skóry w przypadku zwichnięcia przedniego
   • Zagłębienie skóry w przypadku zwichnięcia tylnego
4. Sporadycznie zwichnięcie stawu mostkowo-obojczykowego może spowodować ucisk na narządy śródpiersia w tym przełyk, tchawica czy też naczynia krwionośne.

Postępowanie

1. Nieoperacyjne – bezwzględnie należy nastawić zwichnięcie. Uzyskuję się to poprzez odwiedzenie i uniesienie ramienia. Nastawienie zwichnięcia poprzedzone zostaje założeniem wyciągu wzdłuż osi ramienia. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek ograniczeń ruchomości należy wprowadzić ćwiczenia oraz zabiegi fizykoterapeutyczne mające na celu przywrócenie utraconych funkcji.
2. Operacyjne– zabieg wykonuje się jedynie w przypadku gdy leczenie zachowawcze nie jest możliwe miedzy innymi w przypadku gdy doszło do interpozycji krążka stawowego. Leczenie operacyjne polega na usunięciu tkanek, prawidłowym nastawieniu zwichnięcia a następnie zszyciu torebki stawowej jak i odtworzeniu połączeń pomiędzy obojczykiem a mostkiem.

Tagi