Profesjonalna baza wiedzy z zakresu fizjoterapii.

Zwichnięcie stawu ramiennego

Specyficzna budowa stawu ramiennego sprawia, że jego urazy są jednymi z najczęściej występujących w obrębie narządu ruchu. Duża głowa kości ramiennej oraz otaczająca ją mała panewka powiększona jedynie przez obrąbek stawowy zapewnia utrzymanie dużego zakresu ruchu oczywiście w warunkach fizjologicznych. Stosunek obydwu struktur to 3:1. Stabilność stawu jest zapewniona dzięki mięśniom i więzadłom, które w przypadku zwichnięcia stawu ramiennego dość często ulegają uszkodzeniu. Dużą rolę zarówno w stabilizacji jak i w prawidłowym funkcjonowaniu stawu ramiennego odgrywa obrąbek stawowy. Do najczęstszych typów uszkodzeń należą:

  • Uszkodzenie Bankarta – związane z przednio-dolną częścią stawu

  • Uszkodzenie obrąbka połączone ze zwichnięciem przednim stawu

  • Uszkodzenie typu SLAP – zwichnięcie stawu wraz z oderwaniem górnej części obrąbka

W przypadku zwichnięcia stawu ramiennego możemy mówić zarówno o mechanizmie bezpośrednim jak i pośrednim. Ponadto wyróżnia się tzw. zwichnięcie:

  • pierwotne
  • nawykowe

Bez względu na rodzaj uszkodzenia każdorazowo należy określić :

  1. Mechanizm urazu.
  2. Obecność dodatkowych urazów m.in.: oderwanie guzka większego kości ramiennej, złamanie głowy kości ramiennej, złamanie szyjki chirurgicznej, uszkodzenie struktur, które stabilizują staw ramienny.

Przemieszczenie głowy kości ramiennej w trakcie urazu istotnie wpływa na proces leczenia i rehabilitacji stąd ważne jest precyzyjne określenie jego kierunku:

  1. Zwichnięcie przednie:
    • podkrucze
    • podobojczykowe
  2. Zwichnięcia dolne:
    • pachowe
    • wyprostne
  3. Zwichnięcia tylne
  4. Zwichnięcia górne
  5. Zwichnięcia piersiowe

Objawy towarzyszące zwichnięciu stawu ramiennego

Poza klasycznymi objawami towarzyszącymi zwichnięciom należy spodziewać się wystąpienia:

  • uczucia sprężynowania podczas wykonywania ruchu połączonego z dużymi dolegliwościami bólowymi
  • zniekształcenia obrysu stawu
  • powikłań zarówno wczesnych jak i późnych
  1. Powikłania wczesne:
    • uszkodzenie nerwu pachowego
    • porażenie nerwu mięśniowo-skórnego
    • parestezje w zakresie unerwienia nerwu łokciowego
    • uszkodzenie splotu barkowego
    • zaburzenia krążenia
    • uszkodzenie pierścienia rotatorów
  2. Powikłania późne
    • ograniczenie zakresu ruchu
    • zmiany zwyrodnieniowe stawu ramiennego
    • zwichnięcie nawykowe
    • choroba Sudecka

Postępowanie

W zależności od stopnia uszkodzenia stosuje się zarówno leczenie nieoperacyjne jak i operacyjne.

  1. Leczenie nieoperacyjne – polega na nastawieniu zwichnięcia w jak najkrótszym czasie od urazu. W większości przypadków wykonuje się je w znieczuleniu ogólnym połączonym ze zwiotczeniem mięśni.
  2. Leczenie operacyjne – jest konieczne w przypadku gdy w wyniku urazu dochodzi do uszkodzenia naczyń oraz nerwów, bądź w sytuacji gdy obszerność zwichnięcia uniemożliwia jego prawidłowe nastawienie.

Z racji, że jednym ze skutków, powikłań jest ograniczenie zakresu ruchu bezwzględnie należy wprowadzić w życie terapię pozwalającą na szybki powrót do zdrowia ora prawidłową rekonwalescencje. Ćwiczenia, fizykoterapia jest zależna od wielkości powstałego uszkodzenia.

Tagi

staw ramienny zwichnięcie uszkodzenie struktur leczenie operacyjne przywrócenie zakresu ruchu

Administracja nie ponosi odpowiedzialnośći za treści publikowane przez użytkowników.
Stosujemy pliki cookie w celu świadczenia naszych usług. Korzystając z tej strony wyrażasz zgodę na używanie cookies. Dowiedz się więcej