Chondromalacja rzepki

Jest to choroba prowadząca do destrukcji tkanki chrzestnej w obrębie stawu kolanowego. Przejawia się zwyrodnieniem, rozpulchnieniem chrząstki stawowej co w konsekwencji prowadzi do wytworzenia się szczelin oraz licznych ubytków.

Etiopatogeneza

Chondromalacja rzepki powstaje w większości przypadków na skutek urazu.

 Przyczyny biomechaniczne

1. Ostre tj. zwichnięcie rzepki z jednoczesnym złamaniem chrzęstnym bądź kostno - chrzęstnym, uraz bezpośredni czy złamanie rzepki z inkongruencją.
2. Przewlekłe wśród których bez wątpienia należy wymienić nawrotowe podwichnięcia i zwichnięcia, zaburzenia bilansu mięśniowego, wszelkie następstwa wynikające ze złamania uda, zespół bocznego przyparcia rzepki, konflikt rzepkowo-udowy, uszkodzenia łąkotki z zaburzeniem trakcji rzepki.

Przyczyny biochemiczne

1. Choroby tj, reumatoidalne zapalenie stawów, nawrotowe krwiaki śródstawowe, alkaptonuria, zapalenia błony maziowej czy wszelkiego rodzaju zakażenia.
2. Jatrogenne ( przewlekłe iniekcje steroidowe oraz długotrwale unieruchomienie).
3. Degeneracyjne – pierwotne zmiany zwyrodnieniowe.

Należy także pamiętać że duża część chorób jest idiopatyczna i nie jesteśmy w stanie ustalić właściwej przyczyny.

Jak dochodzi do uszkodzenia chrząstki?

W stadium początkowym zmiany dotyczą głównie macierzy. Dochodzi do uszkodzenia włókien kolagenowych głębokich  z zachowaną warstwą powierzchowną, która przez dłuższy czas nie ulega zmianie. Z czasem dochodzi do spadku wytrzymałości mechanicznej prowadzącej do rozpadu struktury chrząstki, degeneracji oraz fibrylacji. W konsekwencji zmiany obejmują całą grubość chrząstki. 
Ból, który pojawia się w wyniku dezorganizacji warstwy pośredniej uniemożliwia prawidłową absorpcję energii  co w konsekwencji skutkuje nadmiernym obciążeniem warstwy podchrzęstnej a także stymulację zakończeń nerwowych. Produkty rozpadu chrząstki powodują chemiczne podrażnienie błony maziowej w konsekwencji wywołując silny ból i obrzęk.

Objawy

W większości przypadków mamy doczynienia z uczuciem tępego, jednostajnego bólu, dyskomfortu w okolicy  przedniej części kolana,
Ponadto mogą występować: 

• dolegliwości bólowe spowodowane przyparciem rzepki
• charakterystyczny ból podczas schodzenie po schodach w wielu przypadkach połączony z niestabilnością
• nasilenie objawów po dłuższym siedzeniu
• spadek obwodu w obrębie uda na skutek obniżenia się masy mięśniowej tej okolicy
• tkliwość w okolicy przyśrodkowego brzegu rzepki. 
• ból powstający podczas czynnego napięcia mięśnia czworogłowego
• krepitacja pod rzepka  podczas zginania bądź prostowania kończyny
• obrzęki, wysięki
• objawy blokowania bądź [zeskakiwania w obrębie stawu kolanowego

Diagnostyka

W pierwszym etapie choroby zdjęcie RTG nie wykazuje istotnych zmian, pojawiają się one dopiero po rozwoju zmian zwyrodnieniowych w obrębie stawu rzepkowo - udowego.
Ponadto diagnostykę należy poszerzyć o badanie TK ( tomografii komputerowej , USG, rezonans magnetyczny oraz artroskopie.

Postępowanie

W przypadku gdy przyczyna powstania choroby jest nam znana oczywiście stosuje się ,leczenie przyczynowe. W przeciwnym wypadku należy w pierwszej kolejności rozważyć leczenie zachowawcze:

• fizjoterapia ( gównie ćwiczenia izometryczne) 
• fizykoterapia ( w szczególności  ultradźwięki, magnetoterapia)
• edukacja
• kinesiotapimg
• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ)

Jeśli ono nie przynosi rezultatu bądź stan pacjenta ta tego wymaga wprowadza się leczenie operacyjne.

Tagi